Ljóð Mehmet Akif Ersoy Çanakkale .. "Ég hef margoft hlustað á það, velkominn fyrir þig"

TIL ÇANAKKALE píslarvotta

Hvað er þessi hálshernaður? Áttu maka þann heim?
Fjórir af fimm einbeittustu hernum eru að fermast
Að finna leið frá hæðinni til Marmara
Lítið land umkringt hve mörgum sjóherjum.
Þvílíkur ólýsanlegur skelfing að sjóndeildarhringurinn er lokaður
Nerde- gösterdiği vahşetle “bu bir Avrupalı!”
Ógnvekjandi, tilgangslaus hyena klasa
Ef það er, hefur það komið og opnað fangelsið sitt eða búrið.
Gamli heimurinn, nýi heimurinn, allur dagurinn í lífinu
Það er að sjóða eins og sandur, Er það Harmagedón, sannleikurinn er Apocalypse!

-

Sjö loftslag heimsins stendur fyrir framan þig,
Þú ert að leita með Ostralya, Kanada.
Andlitin eru ólík, tungumálin, skinnin eru litrík,
Það er einfalt atvik; grimmdarverk jafnt.
Hver er hindúi, hver er mannát, hver veit ég ekki hvaða vandræði eru
Þú veist, túnfiskur er líka grimmd, þessi alræmda innrás.
Ó, þessi tuttugasta öld er ekki til, sú skepna er göfug,
Sama hversu mörg eftirlæti hann hefur, hann er alveg jafn ömurlegur.
Mehmetçi ældi mánuðum saman og stóð fyrir framan hann.
Hann hellti maríjúana í magann eins og vitleysa.

-

Ef gríman er ekki rifin er andlitið samt hörmung fyrir okkur
Vantlausi sannleikurinn sem kallast siðmenning er frækinn!
Síðan, eftir að fórnarlamb hans hefur verið eyðilagt, skaltu slá á
Það er svo æðislegt að hver þeirra eyðileggur eign.
Hugurinn er að rifna að aftan,
Það eru jarðskjálftar frá jörðu,
Sprengjuljós eldur niður frá heila þínum og öllum skotgröfum,
Sá ljónher er að slökkva á bringunni.
Þúsundir fráveitna eins og heljar undir jörðu,
Hundruð manna brenndir af hverju fráveitu sem kastað er.

-

Himinninn í dauðanum, jörðin í dauðum gosinu,
Þvílíkur týpa sem hann er, honum er sópað frá flakinu.
Höfuð, auga, skotti, fótur, handleggur, haka, fingur, hönd, fótur.
Úrkoma að fráskildum hryggjum og dölum.
Dreifðu þessum dónalegu höndum klæddum herklæðum,
Eldingarflóð, logaflóð.
Hann lætur stöðva eldinn og gefur opnum vaskinum,
Fjölmargar flugvélar á ferð í hjörð.
Haglabyssukúlur oftar en fallbyssukúlur
Fylgstu með hetjuhernum sem hlær að þessari ógn.

-

Hann vill hvorki stálbastion né siner frá andstæðingi sínum,
Er trúarbrotið í bringunni sem er tekin?
Hvaða afl mun eyðileggja hann, hrjá kvöl hans?
Vegna þess að það er aðstaða-ég guðlegur, er textinn virkið.
Staðan er vafin og lækkuð,
Sun-i fimm þolir ekki ákvörðun manna.
Þessar bringur eru eilíft æðruleysi Hüda
Hann sagði, sun-i bedi minn, ekki traðka það.
Ég var að segja kynslóð Asım! Hinn raunverulegi týndi
Hér brást hann ekki heiðri sínum, hann brýtur ekki!

-

Grunaðu, skoðaðu líkama hans, fjöll og steina,
Ef hann beygði sig ekki, myndi hann byrja að sveigjast á jörðinni.
Hann var skotinn og lá á hreinu enni,
Fyrir hálfmánann, annað hvort Drottinn, hvaða sólir eru að setjast!
Ó, hann féll til jarðar fyrir þessu landi, hermaður!
Ef forfeðurnir stigu niður af himni og kysstu, þá væri það hreina enni þess virði.
Þú ert svo mikill að blóð þitt bjargar Tevhidi,
Ljón Bedr voru aðeins svo glæsileg.
Hver ætti að grafa pasta sem verður ekki þétt fyrir þig?
“Gömelim gel seni tarihe!” desem, sığmazsın.
Jafnvel edvara sem þú skynjar er ekki nóg, þessi bók,
Aðeins eilífðin mun færa þér.

-

Ef ég reisti Kaaba og sagði að þetta væri steinninn,
Jafnvel þó ég heyri opinberun sálar minnar, legg ég hana á steininn.
Svo tek ég hvelfingu himins með nafninu rida,
Ef ég þjáist af öllum launum sarkófagans sem blæðir,
Jafnvel þó að ég sé að berja opna gröf Ebru-i Nisan, loftið
Ef ég fer framhjá Süreyya með sjö kerti þaðan.
Blóð þitt þakið undir þessari ljósakrónu
Ef ég fæ næturmánann með þér meðan þú leggst
Eins og grafhýsi, ef ég bíð þar til það er fullt
Ef ég stíf ljósakrónuna þína með dögun á daginn
Ég hristi sárin á mýranóttum
Ég get ekki sagt að ég gæti gert neitt aftur.

-

Þú sem brast síðasta fólk hinna réttlátu
ástsælasti Sultan lagsins, Saladin
Þú bjóst til aðdáanda eins og Kılıç Arslan
Þegar þú ert umkringdur íslam og kæfandi gremju
Þú brast þennan járnhring á bringunni
Þú sem ferðast með sál þinni, nafninu þínu
Ef þú ert grafinn með starfsfólki flæðirðu yfir, því miður!
Þessi sjóndeildarhringur kemur ekki til þín, þetta jihad tekur þig ekki!
Ó píslarsyni, ekki biðja um píslarvott frá mér
Sana avucunu açmış duruyor PEYGAMBER…

-

þéttbýli: þéttbýli
sun-i fimm: maður gerður
grit: að flæða yfir
iclal: styrkur og máttur